ένα μέρος από ....
Το μήνυμα του Peter Sventina (Σλοβένου συγγραφέα) για την Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου 2020
....Ξέρω ένα αγόρι που έπρεπε να κάνει κάποια εγχείρηση στο μάτι του.
Για δύο εβδομάδες μετά την εγχείρηση, έπρεπε να ξαπλώνει μόνο από τη
δεξιά πλευρά και μετά δεν έπρεπε να διαβάζει τίποτα για έναν μήνα. Όταν τελικά ξαναπήρε στα χέρια του ένα βιβλίο έπειτα από ενάμιση μήνα, ένιωσε
σαν να κατάπινε λέξεις μ’ ένα κουτάλι από μια γαβάθα. Σαν να τις έτρωγε.
Πραγματικά τις έτρωγε.....
Οι λέξεις στα ποιήματα και στις ιστορίες είναι τροφή. Όχι τροφή
για το σώμα, όχι τροφή που μπορεί να γεμίσει το στομάχι σου. Τροφή όμως
για το πνεύμα και τροφή για την ψυχή.
Όταν πεινάει κάποιος ή διψάει, το στομάχι του γουργουρίζει και το
στόμα του στεγνώνει. Οι πεινασμένοι γυρεύουν να φάνε κάτι, ένα κομμάτι
ψωμί, ένα πιάτο ρύζι ή δημητριακά, λίγο ψάρι ή μια μπανάνα. Όσο
περισσότερο πεινούν, τόσο στενεύει ο οπτικός τους ορίζοντας, ώσπου
παύουν να βλέπουν ό,τι δεν είναι τροφή για να τους χορτάσει.
Η πείνα για λέξεις εκδηλώνεται διαφορετικά. Μοιάζει με θλίψη, με
λήθη, με αυθάδεια. Οι άνθρωποι που υποφέρουν από τέτοιου είδους πείνα δε
νιώθουν πως η ψυχή τους τρέμει από το κρύο κι ότι προσπερνούν τους
εαυτούς τους χωρίς να το προσέχουν. Ένα μέρος του κόσμου τους
εξαφανίζεται χωρίς να το γνωρίζουν.
Αυτού του είδους η πείνα χορταίνεται με ποίηση και ιστορίες.
Παρατήρησε τις εικόνες…που βλέπεις το μήνυμα της ημέρας αυτής; («Πείνα για λέξεις»)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου